کارگردان «زال سپیدموی» در گفتوگو با آنا:
نگذاریم اتفاقات تاریخی تئاتر را به پستوی خانهها ببرد/ وقت آن است که قصههای ایرانی را آنلاین به مخاطب بیمرز بدهیم
عباسزاده، کارگردان حاضر در جشنواره نمایش عروسکی گفت: از ابتدای کرونا بیشترین آسیب را همین بچههای تئاتر دیدهاند. سراغ حذف جشنوارهها نباید رفت بلکه باید با توجه به شرایط موجود، جشنواره و اجراها رویکرد جدید پیدا کنند.
به گزارش ستاد خبری هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک به نقل از خبرگزاری آنا، نمایشهای عروسکی طی هفته جاری در فضای مجازی و در قالب جشنواره تهران-مبارک میزبان علاقهمندان به تئاتر و خصوصا مخاطبان قصههای سنتی و کهن ایرانی هستند.
این نمایشها عمدتاً -گاه با مخاطبان کودک و گاه بزرگسال- روی قصههایی ایرانی دست گذاشتهاند؛ دوره هجدهم به شکل مجازی گروهها را وادار به اجرای تئاتر کرده اما همین خصیصه نیز محاسنی دارد که بازهم میتواند در دوره کرونا، تئاتریها و مخاطبان را دور هم جمع کند.
روایتی برگرفته از زال و تلفیق با خیال
حسین عباسزاده در جشنواره هجدهم نمایش عروسکی تهران-مبارک «زال سپیدموی» را به شکل صحنهای و برای گروه بزرگسال آماده کرده است. این کارگردان فعال تئاتر کشور و برگزیده جشنوارههای نمایشی دراینباره به خبرنگار آنا گفت: «زال سپیدموی» روایتی برگرفته از قصه «زال» شاهنامه است که در چند ابیاتی از اشعار فردوسی نمود یافته؛ البته اوایل اردیبهشت سال گذشته طرحی از آن را برای گروه کودک نوشتم که به اجرا هم رسید. در «زال سپیدموی» سراغ مخاطب بزرگسال رفتهام و قصه زال را با تخیل خودم تلفیق کرده و گسترش دادهام.
وی افزود: داستان نمایش من همچنان به قصه شاهنامه متعهد و وفادار است. همین سپدموی بودن زال به خودی خود سؤالبرانگیز است که روایت داستانی آن نیز میتواند جذاب باشد. ضمن اینکه این شخصیت ادبیات کهن ایرانی ما، قابلیت طراحی در نمایش عروسکی را دارد.
تصویرسازی از یک قصه کاملاً ایرانی
این مدرس دانشگاه ادامه داد: «زال سپیدموی» در طراحی به آیینهای خراسان جنوبی متعهد است و نگاهی به آیین نقالی و تعزیه هم دارد. هدفم این بود که با تکنیک نمایش عروسکی و استفاده از راوی، نمایشی ایرانی را برای مخاطب تصویرسازی کنم.
اگرچه لذت دیدن حضوری تئاتر عروسکی را نداریم اما فراموش نکنیم که الان جمع کثیری را به عنوان تماشاچی در اختیار داریم. در دوره کرونا و بهرهگیری از اجراهای آنلاین کاری کنیم که از تعداد محدود تماشاگر سالنها به جمع گسترده مخاطب مجازی برسیم.
عباسزاده به نحوه برگزاری دوره هجدهم جشنواره تهران-مبارک و رویکرد مجازی آن نیز اشاره کرد و گفت: من دوره چهارمی است که در این جشنواره شرکت دارم. به هرحال سالهای گذاشته شما شاهد برپایی کارناوالهای عروسکی در سطح تهران و شهرستانها بودید و اتفاقاً مردم هم دوست داشتند اما چه کنیم که این بار به کرونا برخوردیم.
مراقب باشیم تئاتر فراموش نشود
وی با این حال افزود: باید مراقب باشیم که اتفاقات هر دوره تاریخی نباید تئاتر را به پستوی خانهها ببرد. هنر نمایش میتواند به میان مردم بیاید، همین کاری که در مورد تئاتر خیابانی نیز اتفاق افتاد و با آن عقبه بهمرور توانست از پشت صحنه به جمع مردم بیاید.
کارگردان «زال سپیدموی» توضیح داد: اتفاق خوبی است که در شرایط کرونا به فکر حذف جشنواره عروسکی و کنارگذاشتن نمایشها نیفتادند چون کار اشتباهی است. از ابتدای کرونا بیشترین آسیب را همین بچههای تئاتر دیدهاند. پس چه بهتر که با توجه به شرایط موجود، جشنواره و اجراها رویکرد جدید پیدا کنند که یکی از این موارد بستر مجازی است.
تئاتر مجازی را دست کم نگیرید
عباسزاده خاطرنشان کرد: اگرچه لذت دیدن حضوری تئاتر عروسکی را نداریم، اما فراموش نکنیم که الان جمع کثیری را به عنوان تماشاچی در اختیار داریم که مرز هم نمیشناسد. در دوره کرونا و بهرهگیری از اجراهای آنلاین کاری کنیم که از تعداد محدود تماشاگر سالنها به جمع گسترده مخاطب مجازی برسیم.
باید مراقب باشیم که اتفاقات هر دوره تاریخی نباید تئاتر را به پستوی خانهها ببرد. هنر نمایش میتواند به میان مردم بیاید همین کاری که در مورد تئاتر خیابانی نیز اتفاق افتاد و با آن عقبه به مرور توانست از پشت صحنه به جمع مردم بیاید.
وی ادامه داد: تلویزیونتئاتر ایران کار ارزشمندی است چون میتواند تمام دنیا را با دستاورد تئاتر ایران آشنا شوند. ما نمایشهایی داریم که مبتنی بر آیین و قصههای کهن خود ماست پس باید در فضای مجازی اینها را تبلیغ کرده و برایش مخاطب جهانی پیدا کنیم.
این کارگردان تئاتر با بیان اینکه از فرصت پیشآمده و محدودیتها به نفع تئاتر بهره ببریم، گفت: تبلیغات وسیع لازمه کار امروز ما در تئاتر است. ما بسیار تجربهها و استعدادهای حاضر در شهرستانها و مرکز را میبینیم که میتواند در فضای مجازی، اطلاعرسانی شود و برای دستاوردهایمان در تئاتر، مخاطب جهانی پیدا کنیم.