تعظیم فضای مجازی به نمایش عروسکی

به گزارش ستاد خبری هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران - مبارک به نقل از ایران تئاتر،«نمایش عروسکی در فضای مجازی» بخش نوظهور جشنواره تهران- مبارک است که با توجه به گسترش روزافزون حضور و تاثیر فضاهای مجازی در همه شئون زندگی انسان معاصر و به منظور استفاده از قابلیت های ارزشمند این تکنولوژی در راستای معرفی بهتر نمایش عروسکی و گسترش دامنه مخاطبان این گونه هنری مدنظر ستاد جشنواره قرار گرفت.

در این بخش که اولویت آثار شرکت کننده موضوع بحران آب و آلودگی هوا بود، «دست‌نشانده»کاری از وحید کیارسی، «خاک» به نویسندگی مرجان پروانه‌پور و کارگردانی فهیمه مدحتی، «زندگی زباله‌ای» کاری از سید محسن موسوی، «دنیای لالایی‌ها» کاری از اکرم ابوالمعالی و «مکبث 2020» کاری از پری سیما چگینی به بخش نهایی راه یافتند.

 

«دنیای لالایی ها» ادای دین به لالایی های فولکلور

اکرم ابوالمعالی نمایش «دنیای لالایی» را براساس لالایی های فولکولور رایج در ایران تولید کرده است.

وی در این خصوص گفت: در حال تهیه مجموعه ای از لالایی های رایج در ایران هستم و می خواهم لالایی های شهرهای کشور را که در مقام های مختلف اجرا می شوند، به صورت عروسکی تولید کنم. این اجرای 5 دقیقه ای براساس لالایی منطقه خراسان جنوبی (قوچان) تولید شده است. زبان اثر فارسی ولی موسیقی آن بومی است. از دوتار و صدای مردم آن منطقه نیز بهره گرفته ام.

ابوالمعالی در خصوص علت حضور در این بخش از جشنواره گفت: من امسال با توجه به بحث کرونا نمی توانستم تولید دیگری داشته باشم؛ با وجود مدت زمان کم اجرا در این بخش و پشتوانه مالی اندک، علاقه مند شدم ارتباط مجازی با مردم را تجربه کنم. به هرحال ما یکسال است که از مخاطب دور شده ایم و حضور در این فضا برایم مهم بود.

وی با اشاره به اینکه مخاطب این نمایش عموم مردم هستند و صرف کودکان نیست، ادامه داد: تکنیک استفاده شده در این نمایش تاپ تیبل است و از سه عروسک 25 سانتی متری و باکس کوچک استفاده می شود.

نویسنده و کارگردان دنیای لالایی ها تصریح کرد: نمایش با انکه متمرکز بر لالایی است اما  نقطه شروع، اوج و پایان دارد و یک روایت را دنبال می کند. سعی کردم فانتزی کار حفظ شود و خوشبختانه در آزمایش های اولیه انعکاس خوبی از مردم دیدم.

از او در خصوص برگزاری جشنواره در فضای ملتهب کرونا پرسیدم، گفت: من جزو افرادی بودم که صد درصد پروتکل های بهداشتی را رعایت کردم به همین دلیل هم به سمت بخش مجازی آمدم. واقعا نگران بچه های بودم که کار تولید می کردند. خودم اگر قرار بود به عنوان تصمیم گیرنده جشنواره باشم، هیچ موقع ریسک نمی کردم. ولی خدا را شکر تدابیر مسئولان اجرایی خوب بود.

وی در خصوص اجرای نمایش ها در بستر فضای مجازی نیز گفت: قاعدتا تئاتر نفس به نفس است و در حال حاضر در حال آزمایش فضای مجازی هستیم. امیدوارم ارتباط برقرار شود. یک مقدار نگران حرکت تئاتر عروسکی به سمت انیمیشن هستم. خودم سعی کردیم المان هایی در آن نگه داریم تا تئاتر بودنش حفظ شود.

ابوالمعالی در ادامه با اشاره به نامگذاری این جشنواره به نام گلزار محمدی نیز گفت: بچه های تئاتر عروسکی غیرممکن است گلزار محمدی را نشناسند و درگذشت او غم انگیزترین حادثه یکسال اخیر ماست.

وی در خصوص اجرای نمایش ها در تلویزیون تئاتر ایران نیز گفت: اقدام بسیار ارزشمندی است و امیدوارم ادامه داشته باشد. فقط متاسفانه با عنوانش مشکل دارم. کاش به جای استفاده از عنوان تلویزیون که ما را به یاد صدا و سیما می اندازد از یک عنوان مرتبط با هنرهای نمایشی استفاده می شد.

 

«دست نشان ده» در رویای یک الگوی عروسکی جدید

«دست نشان ده» اثر وحید کیارسی با نگاهی نو به استفاده از دست به جای عروسک، تولید شده است.

کیاسری در تشریح اجرای خود گفت: دست نشان ده، مجموعه ویدیوهای 1 تا 3 دقیقه ای است که با رویکردی جدید به نمایش های عروسکی تولید شده است.

وی با اشاره به اینکه این نمایش صرفا با دست و نقاشی روی دست می باشد و از آبجکت دیگری در آن استفاده نشده است،  اضافه کرد: دست نشان ده، یعنی آنچه با دست نشان داده می شود. تفکر این نمایش که محتوای آن مرتبط با کروناست موضوع شستن مداوم دست هاست.

کیارسی با تاکید بر اینکه چون نمایش در فضای مجازی اجرا می شود موجز بودن آن باید رعایت می شد، تصریح کرد: نمایش ما به نوعی استفاده از عروسک برای ساخت ویدئوست و بیشتر دکوپاژهای تلویزیونی روی آن اعمال می شود. لذا اجرای جشنواره در فضای مجازی تاثیر مثبتی بر کار ما دارد.

نویسنده و کارگردان «دست نشان ده» اضافه کرد: اجرای مجازی جشنواره، برای همه هنرمندان خوب است. به هر حال یک توفیق اجباری شد که هنرمندان به سمت فضای مجازی بروند و آن را تجربه کنند. شاید تجربه موفقیت آمیزی نباشد اما به هرحال هم برای حفظ پروتکل های بهداشتی و هم نزدیکی هنرمندان به این فضا خوب است.

وی نامگذاری این جشنواره به نام گلزار محمدی را از اقدامات ارزشمند مسئولان اجرایی عنوان کرد و گفت: هنرمند شاید اسمش نباشد اما اثرش همیشه ماندگار است و همواره حضورش احساس می شود. فعالیت ها، اخلاق، منش و کردار خانم محمدی مصداق بارز شعر «هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق    ثبت است بر جریده عالم دوام ما» است.

کیاسری در خصوص اجرای نمایش ها در تلویزیون تئاتر ایران نیز گفت: بی شک چون یک پلتفرم تازه است و شناختی نسبت به آن وجود ندارد، ممکن است با جبهه گیری های نیز روبرو شود اما به نظر من اقدام خیلی خوب است.

وی افزود: نکته ای که در تلویزیون تئاتر باید مدنظر داشت مسئله جذابیت است. تئاتر یکسری مخاطب خاص دارد که اتفاقی وارد سالن نشده اند اما وقتی بحث تلویزیون تئاتر می شود می خواهد به مخاطب عام بپردازد. پس باید جذابیت ایجاد کند. اینکه صرفا همان کاری که در سالن انجام می‌شود در تلویزیون تئاتر نیز انجام شود ابتدای ترین اقدام ماست. بی شک باید بعد از مدتی از سوی کارشناسان آسیب شناسی شود تا به موفقیت برسد.  

 

زندگی زباله ای، میکروتئاتری در کیسه زباله

زندگی زباله ای عنوان نمایشی است که سید محسن موسوی با تاکیدی بر بازیافت زباله آماده کرده است.

موسوی در خصوص این نمایش گفت: زندگی ای زباله ای یک میکروتئاتر است. با فوم یک شهر را طراحی کردیم. دوربین از آن شهر به سمت یک کیسه زباله می رود. در کیسه زباله با مواد بازیافتی سبزی، میوه، فلز و ... ساختیم. داستان در خصوص درگیری بین زباله هایی است که از هم تفکیک نشده اند.

وی با ابراز خرسندی از برگزاری جشنواره عروسکی گفت: حیات تئاتر عروسکی به جشنواره وابسته است و غیر از جشنواره خیلی کم ما نمایش عروسکی داریم. خدا رو شکر با برگزاری این جشنواره یک نشاط بین هنرمندان ایجاد شد.

موسوی ادامه داد: یکی از اقدامات ارزشمند جشنواره این است که خانم گلزار محمدی همچنان به عنوان دبیر جشنواره هستند. اقدام بسیار خوبی از سوی مسئولان بود. جا دارد از همین جا یادشان را گرامی بداریم.

وی در ادامه با اشاره به اینکه جشنواره تئاتر عروسکی همواره مورد استقبال مردم بوده است، گفت: خیلی علاقه مند بودم جشنواره حضوری بود چون به هرحال شور و شوق بیشتری ایجاد می شود؛ با این وجود خدا رو شکر که این جشنواره در این ایام کرونا برگزار شد. ما هم سعی کردیم از این فضا در نمایش استفاده مثبت کنیم. امیدوارم امسال نیز با استقبال روبرو شویم.

نویسنده و کارگردان نمایش زندگی زباله ای در خصوص اجرای نمایش ها در تلویزیون تئاتر ایران نیز گفت: بی شک این پلتفرم باید خیلی زودتر از اینها راه می افتاد. اقدام بسیار ارزشمندی است به خصوص در بحث سمینارها و ورک شاپ ها که ویژه هنرمندان به اشتراک گذاشته می شود کار بسیار خوبی شده است چون هرکس در هر کجای کشور به راحتی به آنها دسترسی پیدا می کند.

وی اضافه کرد: بی شک تلویزیون تئاتر ایران در کیفیت تئاتر تاثیر بسزایی خواهد داشت.

 

خاک از تلخی ها می گوید

فهمیه مدحتی از دیگر کارگردانان بخش فضای مجازی است که قرار است با نمایشی از مرجان پروانه‌پور در جشنواره حضور یابد.

وی در خصوص این نمایش گفت: داستان این نمایش که عروسکی مینیمال است درباره طوفان خاک است که به یک شهر هجوم می برد و یک پرستار به بیماران منطقه کمک می کند.

وی افزود: این نمایش از یک سو ما را به یاد خاک های اهواز و از دیگر سو ما را به یاد مدافعان سلامت می اندازد.

مدحتی با ابراز خرسندی از برگزاری جشنواره اضافه کرد: بسیار از برگزاری جشنواره خوشحالم. به خصوص آنکه قرار است به صورت مجازی برگزار شود و همه علاقه مندان به تئاتر در هر کجای کشور و حتی دنیا نمایش ها را ببینند.

مدحتی اضافه کرد: در این ایام کرونا برگزاری جشنواره در ارتقای روحیه هنرمندان بسیار تاثیرگذار بود. برگزاری این جشنواره برای مردم نیز بسیار خوشحال کننده است چون با عروسک ارتباط خوبی برقرار می کنند.

کارگردان نمایش خاک با استقبال از برگزاری جشنواره در تلویزیون تئاتر ایران، گفت: در گذشته وقتی نمایشی را در جشنواره می دیدم فرصت دیدن سایر نمایش ها که همزمان به روی صحنه می رفت را از دست می دادیم. با تلویزیون تئاتر این امکان فراهم می شود که تمامی نمایش ها را هر کجا که باشیم را ببنیم.