گفت‌وگو با روبن آبراهامیان، سرپرست گروه نمایشی «دریاچه قو» از ارمنستان؛
حضور و اجرای نمایش در ایران، مانند این است که انگار در خانه خودمان هستیم
سرپرست گروه نمایشی «دریاچه قو» از ارمنستان با تأکید بر اینکه برای یک اجرای کامل و بی‌نقص، شرایط مهیا بوده و هیچ مشکلی نداشته‌اند، می‌گوید برای آنان، حضور و اجرای نمایش در ایران، مانند این است که انگار در کشور و در خانه خودشان نمایش اجرا می‌کنند.
به گزارش روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی به نقل از ایسنا، یکی از اجراهای بخش بین‌الملل پنجمین روز از نوزدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک که اجرای آن استقبال مخاطبان را در پی داشت، نمایشی از کشور ارمنستان با عنوانی آشنا برای مخاطبان پیگیر ادبیات نمایشی جهان بود؛ افسانه «دریاچه قو» که به نویسندگی و کارگردانی سامسون موسسیان در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر تهران به صحنه رفت. برای آشنایی بیشتر با چندوچون این نمایش و نیز مرور سیر بازنوشتن و اجرای نهایی آن، با روبن آبراهامیان، سرپرست این گروه نمایشی به گفت‌وگو نشستیم.
بی‌گمان، آوازه عشق شاهزاده «زیگفرید» به «اُدِت» زیباترین قوی دریاچه، داستانی است که به گوش هر دلداده‌ای در سراسر جهان رسیده است. روایتگری داستان پرفراز و فرود این عشق آتشین، در قالب یک نمایش عروسکی در نوزدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک، همچنان جلوه‌‌گری می‌کند.
برای آغاز گفت‌وگو، لطفاً خودتان را برای مخاطبان ما معرفی بفرمایید.
من روبن آبراهامیان، سرپرست گروه نمایش «دریاچه قو» به نویسندگی و کارگردانی سامسون موسسیان از کشور ارمنستان هستم.
با توجه به اینکه این نمایش بیشتر در قالب رقص باله اجرا شده است و شما هم در همین قالب آن را اجرا کردید، آیا تنها روش مناسب برای این افسانه را در همین قالب رقص باله می‌دانید؟
وقتی که ما می‌توانیم این نمایش را حتی در قالب نمایش عروسکی نخی اجرا کنیم، فکر می‌کنم که در همه قالب‌های تئاتری بتوان آن را اجرا کرد. گذشته از این موضوع، اجرای این افسانه به‌صورت اجرای عروسک نخی را خود من پیشنهاد دادم، چراکه به نظرم، اگر کودکان اجرای این افسانه در قالب رقص باله را ببینند، به‌احتمال‌زیاد، وقتی بزرگ شوند، علاقه به رقص باله خواهند یافت و این تشویقی برای آن‌ها خواهد بود. البته این نکته را هم بگویم که بزرگ‌ترها از اجرای عروسک نخی این نمایش بیشتر لذت می‌برند تا کودکان و این باعث خوشحالی ماست. خود شما که هم اجرای رقص باله آن را دیده‌اید و اکنون اجرای عروسکی آن را دیدید، نسبت به این اجرا چه حسی دارید؟
نظر من هم این است که به دلیل برخورداری از بار رمانتیک بسیار بالای داستان دریاچه قو، بهترین اجرای آن را باید با رقص باله در نظر گرفت.
آیا در دوره نوزدهم جشنواره تئاتر عروسکی تهران-مبارک، نمایش‌های دیگری نیز از میان آثار خارجی یا ایرانی تماشا کرده‌اید؟
نه، هنوز موفق به تماشای هیچ نمایشی نشده‌ایم، ولی امیدواریم که تا فردا بتوانیم حداقل یک نمایش را ببینیم.
آیا پیش‌ازاین، در فستیوال‌های دیگری نیز شرکت کرده‌اید و یا این اولین حضور شما در فستیوال‌هاست؟
به دلیل هم‌زمانی تمرینات این نمایش با بیماری جهانگیر کرونا، اجرای این نمایش امکان‌پذیر نشد و متأسفانه تا پیش از این جشنواره، موفق به اجرای این نمایش در هیچ فستیوال دیگری نشده‌ایم.
با توجه به اولین حضورتان در جشنواره‌های نمایشی ایران، نظرتان درباره فستیوال تئاتر عروسکی در ایران چیست؟ آیا با گونه‌های نمایشی ایرانی نیز آشنایی دارید؟
من پیش‌ازاین، آشنایی با جشنواره‌ها و گونه‌های نمایشی ایرانی نداشته‌ام.
امکانات جشنواره و تالار برای شما راضی‌کننده و مناسب بود؟
راستش برای ما، حضور و کار در ایران، مانند این است که انگار در کشور خودمان و در خانه خودمان نمایش اجرا می‌کنیم و هیچ مشکلی نداشته‌ایم. البته ابعاد تالار اجرایی ما در کشورمان، کمی با ابعاد این تالار تفاوت دارد که آن هم مشکل بزرگی نبود و ما به‌راحتی نمایش خود را اجرا کردیم.
نوزدهمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران-مبارک به دبیر هادی حجازی‌فر، هشتم تا هفدهم تیر در حال برگزاری است.