یادداشتی بر نمایش قویتر
نمایش "قوی تر" بر اساس متنی به همین نام از "یوهان آگوست استریندبرگ" در جشنواره ی هجدهم نمایش عروسکی به اجرا در آمده است.
"استریندبرگ" در "قوی تر" به زنی می‌پردازد ، که طغیان کرده است، علیه آنچه که روح او را آزرده است.
زن، از خوره ی درونش، که سال ها ست او را فرسوده، با "آمِلیا" سخن می‌گوید. آملیا فقط شنونده است. گویی آملیا، تجسم آن بخشی از زن است، که سال ها بر خلاف میلش درون او شکل گرفته و فرمان رانده است.
زن، آنچه را که درونش را تلخ و تیره کرده، به زبان آورده و بر سر آملیا می‌ریزد، آملیا ی درونش را از اعماق وجود بیرون می‌کشد و می‌راند و قوی تر می شود.
"چقدر ترسناکه که آدم خودش نباشه،
همه چیز من باید شبیه تو باشه،
حتی عواطف و آرزوهام !"
زن تر س ها را پس می‌زند و شبیه خود می‌شود!
انتخاب این متن برای اجرا و انتخاب گونه ی عروسکی تاتر، نشان از هوشمندی گارگردان نمایش دارد و قابل تحسین است!
قرار دادن آملیای بازیگر در کنار آملیا های عروسکی و تعدد بخشیدن به آملیا در صحنه ی نمایش، ضمن دادن تنوع و تحرک به نمایش، سبب کنجکاوی و چالش در ذهن مخاطب است.
دیدن نمایش" قویتر" مخاطب را، برای دیدن دوباره ی آن ویا خواندن نمایشنامه ترغیب می‌کند.
گروه در اجرای نمایش " قوی تر"، که یک مونولوگ است، قوی ظاهر شده و مخاطب را با خود همراه می‌کند.
مریم اقبالی